home *** CD-ROM | disk | FTP | other *** search
/ MACD 5 / MACD 5.bin / amigowiec / przegladamy.txt < prev    next >
Text File  |  1997-10-29  |  18KB  |  268 lines
  1. Przeglâdamy dyskietkë
  2.  
  3. W  amigowym ôwiecie pojawia sië coraz wiëcej programów Public Domain i temu
  4. pochodnych.   Kaûde  pismo  wydaje  praktycznie wîasne dyski Public Domain.
  5. Oprócz  tego  dostëpne  sâ  specjalne  kolekcje dyskietek, na których moûna
  6. spotkaê bardzo wiele ciekawych programów i grafik.
  7.  
  8.   Czasami jednak moûemy mieê trudnoôci z dotarciem do plików tam zawartych.
  9. Spróbujmy wspólnie przebyê podróû przez jeden z takich dysków.
  10.   Dyski  Public  Domain moûna kopiowaê do woli.  Nie znaczy to, ûe nigdy za
  11. nic  nie pîacimy.  Czasami na dyskach tych znajdujâ sië programy Shareware,
  12. za  które,  jeôli  ich  uûywamy, naleûy autorowi uiôciê odpowiedniâ opîatë.
  13. Najpierw  jednak  moûemy  sobie  bez  ponoszenia  ûadnych  kosztów obejrzeê
  14. zawartoôê  tego za co ewentualnie mielibyômy pîaciê i wybraê to co moûe nam
  15. sië  przydaê.  Oczywiôcie za niektóre programy nie pîacimy nic.  Jest to za
  16. kaûdym  razem  wyraúnie  podane  w  dokumentacji  doîâczonej  do  programu.
  17. Czasami  warto  jest  stworzyê  wîasne  dyski  Public  Domain,  na  których
  18. umieôcimy  co  ciekawsze  programy, grafiki, czy muzyczki, które kiedyô tam
  19. moûe sië przydadzâ.
  20.   Chciaîbym  pomóc  Wam  w  rozgryzieniu  jednej  z  takich dyskietek.  Dla
  21. przykîadu  wybraîem  SuperDisk  No.39  z pisma "Amiga User International" z
  22. lipca  1994  roku.   Oczywiôcie  sposób  rozpakowania  tej dyskietki zostaî
  23. przedstawiony w piômie, jednak nawet bez pomocy zawartych tam opisów moûemy
  24. spokojnie sobie sami daê radë.
  25.   Systemy  pakowania  sâ  tak  róûne jak róûne firmy zajmujâ sië pakowaniem
  26. programów  na  dyskach.  Najpopularniejszy jest obecnie pakowacz Lha.  Wadâ
  27. jego   jest   to,  ûe  programy  nim  spakowane  przewaûnie  nie  dajâ  sië
  28. bezpoôrednio    uruchomiê.    Wprawdzie   istnieje   opcja   automatycznego
  29. uruchamiania spakowanych archiwów, ale jest ona rzadko wykorzystywana i nie
  30. bëdziemy sië tym zajmowaê.
  31.   Inne   powszechnie  uûywane  pakowacze  to  PowerPacker  -  programy  nim
  32. spakowane  moûna uruchamiaê tak, jak zwykîe programy - rozpakowanie nastâpi
  33. automatycznie przed uruchomieniem (mruganie kursora, czy kolorów na ekranie
  34. to  moment  rozpakowywania).   Problemem  byîy  spakowane  dane - przed ich
  35. uûyciem  naleûaîo je najpierw rozpakowaê z poziomu programu.  Po pojawieniu
  36. sië  programiku:   "PowerPacker  Patcher"  (Amigowiec 3/94, Krótkie Opisy),
  37. równieû  te  pliki  rozpakowujâ  sië automatycznie "przed uûyciem".  Wadâ a
  38. jednoczeônie  zaletâ  takiego systemu jest to, ûe jeôli na dysku pomieôcimy
  39. wiëcej  róûnych  programików,  to  potem  nie  wiadomo  co do czego naleûy.
  40. Wprawdzie  moûna wszystko bez problemu uruchomiê, ale gdy zechcemy stworzyê
  41. wîasny  dysk, to nie wiadomo jaka czcionka musi byê skopiowana wraz z danym
  42. programem,  jakie  biblioteki  sâ  potrzebne  do jego uruchomienia.  Krótko
  43. mówiâc  -  jest  to  metoda na krótkâ metë - wszystko da sië uruchomiê, ale
  44. problemy powstajâ przy próbie przenoszenia programów.
  45.   Metodâ  poôredniâ  pomiëdzy  pakowaniem przy uûyciu Lha, które omówimy za
  46. chwilë, a PowerPackerem jest korzystanie z programu DiskMasher (nie myliê z
  47. DiskMasterem).
  48.   Program ten ma jednak fatalnâ wadë, która w moich oczach bardzo uprzykrza
  49. jego   wykorzystanie.    Mianowicie   do   rozpakowywania   kaûdej  pozycji
  50. (oznaczonej:   Nazwa.dms),  musimy mieê czystâ dyskietkë.  Zdarza sië wielu
  51. poczâtkujâcym  amigowcom,  ûe  wkîadajâ të samâ dyskietkë albo nieopatrznie
  52. naciskajâ  Return.   W przypadku, gdy dysk nie byî zabezpieczony, nastëpuje
  53. skasowanie  zawartoôci  pierwotnej i wpisanie na niâ rozpakowanych plików i
  54. katalogów.  Jak dobrze pójdzie...
  55.   Pliki   spakowane   DiskMasherem   sâ  przewaûnie  rozpakowywane  poprzez
  56. klikniëcie na odpowiedniâ ikonë.  Reszta robi sië sama.  Ci, którzy naiwnie
  57. myôlâ, ûe w ten sposób uruchamiajâ program mogâ sobie bardzo îatwo skasowaê
  58. dyskietkë.
  59.   Ktoô  moûe  tu oponowaê, ûe taka metoda pakowania jest doskonaîa dla osób
  60. poczâtkujâcych  i  jak  sië  do niej przyzwyczajâ to nie bëdâ mieli ûadnych
  61. kîopotów.   To  owszem  jest  prawdâ,  ale pamiëtajcie, ûe wiëcej programów
  62. pakuje  sië  inaczej  i  chwila  zaskoczenia i bezmyôlnoôci wystarczy, ûeby
  63. skasowaê tak dobrze zapowiadajâcy sië dysk.  Z doôwiadczenia wiem, ûe wielu
  64. fantastycznych  programów,  które  mi  raz wpadîy w rëce, a które by mi sië
  65. teraz bardzo przydaîy, nigdy juû wiëcej nie spotkaîem.
  66.   Jeôli   ktoô  koniecznie  chciaîby  umieê  rozpakowywaê  pliki  spakowane
  67. DiskMasherem  to  moûe do tego celu wykorzystaê Opusa, gdzie File Types (po
  68. wywoîaniu  opcji  Configure), naleûy wpisaê:  *Action Double-Click AmigaDOS
  69. c:DMS  write  (f}(Dr}  to  DF0:   a,  w  klasie (Edit class) naleûy wpisaê:
  70. MatchName *.DMS lub MatchName #?.DMS
  71.   Dodatkowo musimy mieê program DiskMasher w szufladzie c:.  Rozpakowywanie
  72. danych  nastâpi  do  stacji  df0:,  po podwójnym klikniëciu myszkâ na plik.
  73. Posiadacze drugiej stacji dysków mogâ sobie wpisaê zamiast df0:  df1:.
  74.   Konfiguracja  ta  jest  przydatna szczególnie posiadaczom dysku twardego,
  75. ale i osoby korzystajâce z dyskietek mogâ z niej z powodzeniem skorzystaê.
  76.   My  zajmiemy  sië  jednak  plikami  spakowanymi  programem  Lha.  Jak juû
  77. wspomniaîem  jest to w tej chwili najpopularniejszy pakowacz.  Osoby majâce
  78. dostëp  do komputera IBM PC powinny sië zaopatrzyê równieû w jego wersjë na
  79. ten  komputer.   Moûe  sië  bowiem  zdarzyê, ûe bëdziecie musieli przenieôê
  80. jakiô plik, np.  grafikë w TIFFie, czy wydrukowanâ stronë na dysku 720KB, a
  81. plik  ten  bëdzie  wiëkszy.   Wtedy wystarczy go spakowaê w systemie Lha na
  82. Amigë i rozpakowaê pod IBMem.
  83.   Najprostsza  metoda  pakowania  to  wejôcie  do odpowiedniego katalogu, z
  84. którego  chcemy  spakowaê  wszystkie  pliki  i  wpisanie  polecenia:  Lha a
  85. spakowany.
  86.   W  rezultacie  utrzymamy  plik  spakowany.lha,  w  którym zostanâ zawarte
  87. wszystkie pliki, jakie byîy w danym katalogu.  Dotyczy to zarówno Amigi jak
  88. i  IBMa.   Rozpakowanie nastëpuje po wpisaniu poleceï:  Lha x spakowany.lha
  89. Lha x spakowany.lzh.
  90.   Rozpakowanie  nastâpi  automatycznie  w  katalogu,  w  którym sië w danej
  91. chwili  znajdujemy.   jeûeli  chcemy  rozpakowaê  pliki  bez  uwzglëdniania
  92. ôcieûki to zamiast "x" wpisujemy "e".
  93.  
  94. Tyle tytuîem wstëpu
  95.   Dyskietka  Superdisk  No.39  jest  zapisana  w systemie FFS i nie zostaîa
  96. przeznaczona  dla  posiadaczy  systemów  poniûej  2.04.   Nie  ma to jednak
  97. ûadnego  znaczenia  przy jej rozpakowaniu.  Jest to tylko przykîad i to tym
  98. lepszy,  ûe  nie  zawarto  na  dysku  automatycznego  systemu rozpakowania.
  99. Zamiast tego jest specjalny programik:  GuiArc.
  100.   Programik  sîuûy  do  rozpakowania  wszelakiego  rodzaju  archiwów.   Sam
  101. rozpoznaje   co   to   za  archiwum  i  o  ile  udostëpnimy  mu  odpowiedni
  102. rozpakowywacz,  to  wszystko  "zaîatwi sië samo".  Wystarczy tylko poklikaê
  103. myszâ.   Dziëki temu programikowi moûna nawet wydîubaê poszczególne pliki z
  104. archiwum.   Gîównym  systemem  archiwizacji  do  jakiego przystosowany jest
  105. program  jest  Lha,  ale  moûna go dostosowaê praktycznie do kaûdego innego
  106. archiwizera, o ile ten na to pozwoli.
  107.   Po  wybraniu  pliku ze zarchiwizowanymi danymi i dwukrotnym klikniëciu na
  108. nim  pojawi  sië  na  ekranie  jego  zawartoôê.   Teraz moûemy sobie wybraê
  109. katalog,  do  którego  bëdziemy  kopiowaê  pliki  (np.  RAM:) i przy uûyciu
  110. gadûetu  Ext/Cp  (Extract/Copy) przekopiowaê np.  plik ReadMe.txt.  Jest to
  111. szczególnie  przydatne  jeôli  mamy  maîo pamiëci i niekoniecznie chcemy jâ
  112. zapychaê  caîym  zestawem  danych  jaki zostaî zmagazynowany w naszym pliku
  113. lha.   Jeôli chcemy rozîadowaê caîe archiwum to klikamy na ten plik nie dwa
  114. razy,  a  jedynie  raz  i po jego zaznaczeniu wciskamy gadûet Ext/Cp.  Caîa
  115. zawartoôê  pliku  zostanie  rozpakowana i przeniesiona do RAMu.  Oczywiôcie
  116. moûna  do tego wykorzystaê okienko Shella/Cli i polecenia lha z parametrami
  117. jakie podaîem powyûej.  GuiArc jest jednak wygodniejszy.
  118.   Najwygodniejszy  jest  oczywiôcie  Opus.  Do tej pory wprawdzie moûna nim
  119. byîo rozpakowaê archiwa, ale nie moûna byîo na nich dziaîaê jak na plikach.
  120. Wszystko  zmienia  sië,  gdy wpadnie nam w rëce taka dyskietka jakâ dzisiaj
  121. omawiamy.   Poniûej przedstawiono jej zawartoôê:  Directory SuperDisk39:  C
  122. Devs  GuiArc  I  Libs  Programs  S  Disk.info  SGuiArc.info  Read_Me_First!
  123. Read_Me_First!.info SuperDisk Install SuperDisk Install.info
  124.   Dyskietka  moûe  byê  odpalona  jak  kaûdy zwykîy dysk.  Czasami jednak w
  125. trakcie  takiego  procesu  odpalania  uruchamiane  sa  specjalne programiki
  126. pomocnicze,  bez których nie moûna rozpakowaê caîoôci.  Czasami na dysku sâ
  127. teû  biblioteki,  czy  czcionki  niezbëdne  dla  dalszego procesu "obróbki"
  128. dysku.   Warto  jest  przejrzeê zawartoôê szuflad Libs:, Fonts:  oraz treôê
  129. pliku   StartupSequence.    W   szufladzie   Libs:    spotkamy  nastëpujâce
  130. biblioteki:       Directory      SuperDisk39:Libs     asl.library     40720
  131. commodities.library   13116   diskfont.library   8364   icon.library   5688
  132. reqtools.library 36156
  133.   Doôwiadczony przeglâdacz dysków zorientuje sië natychmiast, ûe biblioteki
  134. asl.library  oraz reqtools.library sâ bibliotekami niesystemowymi i ûe moûe
  135. ich  nie  mieê  na  dysku  np.   Workbencha.   Naleûy  je  przekopiowaê lub
  136. oczekiwaê  przy  uruchamianiu któregoô z programów komunikatu o braku danej
  137. biblioteki.   Czasami  programy nie mogâce znaleúê potrzebnej biblioteki po
  138. prostu  sië  nie  uruchamiajâ.   pozostaîe  biblioteki  sâ doîâczane wraz z
  139. Workbenchem.  Szufladki Fonts:  na dysku nie ma, tak wiëc nie bëdziemy mieê
  140. problemu  z  niestandardowymi  czcionkami.   Plik  StartupSequence  wyglâda
  141. nastëpujâco:  assign env:  ram:  assign t:  ram:  loadwb endcli
  142.   W   praktyce   sprowadza  sië  on  do  odpalenia  Workbencha  (loadwb)  i
  143. przypisania  odpowiednich  szuflad  do  RAMu.   Standardowe  procedury.  Po
  144. przejrzeniu  pierwszego  tysiâca  Startupów i stworzeniu kilku wîasnych nie
  145. bëdziecie mieli co do tego ûadnych wâtpliwoôci.
  146.   Oczywiôcie  najwaûniejsze  dane zawarte w katalogu (szufladzie) Programs.
  147. Tam  sâ spakowane archiwa.  Skâd to wiadomo?  Szuflady C, Devs, L, ibs oraz
  148. S  sâ  szufladami systemowymi i niepakuje sië tam nowoôci.  Szufladë GuiArc
  149. juû  sobie  przejrzeliômy  i wiemy, ûe jest tam programik do rozpakowywania
  150. danych.     Co    jest    zatem    w    szufladzie   Programs?    Directory
  151. SuperDisk39:Programs    BigListMaker.lha    Blob.lha    CBE.lha   Chess.lha
  152. CloudsAGA.lha   GBlanker.lha  Iconian.lha  LhaDir.lha  MiniDir.lha  PFS.lha
  153. VChecker41.lha Washer.lha WBLock.lha
  154.   Wyîuskanie  takie szuflady to poîowa sukcesu.  tu znajdujâ sië najwiëksze
  155. skarby  i  tu bëdziemy dalej grzebaê.  Jest zupeînie obojëtne, czy bëdziemy
  156. to  robiê  rëcznie przy uûyciu Shella, GuiArciem, czy teû Opusem.  Wszystko
  157. zaleûy  od  naszej  konfiguracji  i  przyzwyczajeï.  Jedno jest pewne - bez
  158. programu Lha nie damy sobie rady.  Program ten moûna na tym dysku znaleúê w
  159. szufladzie  C.   W  tej  szufladzie  zawsze siedzâ róûne systemowe i prawie
  160. systemowe programiki, bez których nie moûna ruszyê.  Jeôli tego jeszcze nie
  161. zrobiliôcie, to przejrzyjcie zawartoôê szuflady C Waszego dysku Workbencha.
  162. Tak  z  czystej  ciekawoôci.   Po  resecie  systemu  i  wîoûeniu  dyskietki
  163. Workbencha naleûy uruchomiê okno Cli i wpisaê tam:  dir df0:c
  164.   Wróêmy  jednak  do naszej dyskietki SuperDisk No.39.  Jeôli mamy na swoim
  165. wîasnym  dysku  "do  wszystkiego"  zainstalowany program Lha, to powinniômy
  166. pamiëtaê jaka to wersja.  Chyba ostatnia jest wersja 1.38.  Sprawdzamy, czy
  167. na  dysku,  który  mamy  w  rëku  jest wersja nowsza.  Aby sprawdziê wersjë
  168. naleûy wpisaê:  Lha do okna Shella/Cli.
  169.   Okazuje sië, ûe të wersjë mamy.  Gdyby zdarzyîo sië, ûe nasza wersja jest
  170. starsza,   to  moûemy  jâ  sobie  wymieniê  na  nowszâ.   Tylko  tu  UWAGA!
  171. Wymieniamy  tylko na wersje z pewnych dysków.  Moûe sië bowiem tak zdarzyê,
  172. ûe  ktoô  dokona jakiô manipulacji w programie i wyôle go dalej w ôwiat np.
  173. jako wersjë 1.39.  Oczywiôcie nie bëdzie tam faktycznie ûadnych korzystnych
  174. zmian  poza  tym, ûe moûe nam nagle paôê system lub archiwa spakowane takim
  175. programikiem nie dadzâ sië rozpakowaê.  Najlepiej przegraê Lha od zaufanego
  176. kolegi,  który go uûywa od dîuûszego czasu i nic mu sië w zwiâzku z tym nie
  177. przydarzyîo.
  178.   Próbujemy teraz przyjrzeê sië naszym paczuszkom.  Tu zaczynamy dziaîaê na
  179. wyczucie.   W praktyce i tak warto obejrzeê sobie dokîadnie kaûde archiwum,
  180. bo  krótkie nazwy nie muszâ nam nic mówiê.  Skâd bëdziemy wiedzieli np.  co
  181. to jest CBE?
  182.   Nie  musimy  byê  tutaj  zbyt  systematyczni  -  waûne ûebyômy przejrzeli
  183. wszystko.   Zacznijmy  od  tego co wydaje sië miîe dla ucha lub co obiecuje
  184. ciekawe niespodzianki.
  185.  
  186. Instalujemy VirusCheckera
  187.   Ja  osobiôcie  natychmiast  rzuciîem  sië  na VirusCheckera.  Uûywam tego
  188. programu  praktycznie  stale.   Dziaîa  on sobie w tle i sprawdza wszystkie
  189. dyskietki,  które wkîadam do stacji.  Ostatnia posiadana przeze mnie wersja
  190. nosiîa  numer  v6.33  i wedîug historii programu byîa wydana w paúdzierniku
  191. 1993.   Poniewaû  wirusy  rozmnaûajâ  sië  z  miesiâca na miesiâc, to warto
  192. byîoby  zaopatrzyê sië w coô nowszego.  Nowe wersje programu nie róûniâ sië
  193. zbytnio jeôli chodzi o system obsîugi, ale za to rozpoznajâ wiëcej wirusów.
  194. Wydaje  sië, ûe przeinstalowanie nowego VirusCheckera na miejsce starego to
  195. nic  trudnego.   Rozpakowaê,  skopiowaê na miejsce starego i juû.  Tylko to
  196. nie tak.  Dopiero w trakcie uûytkowania okaûe sië, czy program wspóîpracuje
  197. bez  problemu z moim systemem.  Tak wiëc kasujâc starego VirusCheckera mogë
  198. sië  na  jakiô  czas  pozbawiê  wszelkiej ochrony przed wirusami.  A Saddam
  199. nadal jest groúny, mimo ûe tak dobrze rozpoznany!
  200.   tak  wiëc musimy zastosowaê manewr omijajâcy.  Najpierw rozpakujemy sobie
  201. plik  VirusChecker41.lha  do  RAMu,  a  gdy  komuô  sië nie mieôci to niech
  202. wyczyôci  sobie  pamiëê  usuwajâc  z  niej wszelkie zbëdne dane i programy.
  203. Otrzymamy    nastëpujâce    pliki:     Directory    Ram   Disk:viruschecker
  204. Bootblock.brainfile   3602   Bootblock.library   3324   Brain.history   466
  205. decrunch.library 26892 InstallVC 2044 InstallVC.info 535 VirusChecker.brain
  206. 1480 Virus_Checker 45232 Virus_Checker.guide 64070 Virus_Checker.guide.info
  207. 468 Virus_Checker 586
  208.   Teraz moglibyômy uûyê InstallVC i wszystko zaîatwiîoby sië za nas samych.
  209. Osoby nie posiadajâce VirusCheckera mogâ bez ûadnych przeszkód skorzystaê z
  210. tej  opcji.   Ja wolë jednak wiedzieê co i gdzie mi sië kopiuje.  I dlatego
  211. jedynie korzystam z pliku InstallVC jako z uûytecznej pomocy.
  212.   Co to wîaôciwie jest taka instalacja?  Wiëkszoôê programów uûywa ostatnio
  213. do   instalacji   systemowego   Installera  wypuszczonego  na  rynek  przez
  214. Commodore.   Installer  ten  wykonuje  szereg  instrukcji zawartych w pliku
  215. InstallVC.   Instrukcje  te polegajâ przewaûnie na skopiowaniu odpowiednich
  216. plików  do  odpowiednich  szuflad.   Kaûdy co dociekliwszy uûytkownik Amigi
  217. wie, ûe VirusChecker to wîaôciwy program i wraz z plikiem VirusChecker.info
  218. powinien  byê skopiowany do katalogu, w którym chcemy go zainstalowaê - np.
  219. do   WBStartup   (w   systemach   wyûszych   nastëpuje  wtedy  automatyczne
  220. uruchomienie  programu  przy  zaîadowaniu Workbencha).  Moûemy teû stworzyê
  221. sobie  teû  ômiaîo  szufladkë w katalogu System (wpisujâc do Cli):  Makedir
  222. df0:System/VirusChecker     Tam    kopiujemy    pliki    programu:     Copy
  223. Ram:VirusChecker /Virus_Checker#?
  224.   Przy  okazji  skopiowaîy  sië nam pliki VirusChecker.guide.  Jest to plik
  225. instrukcji  do  programu  zapisany  w  systemie  Amiga - Guide.  System ten
  226. dostëpny  jest  równieû  przy  Kickstartach od 2.04.  Osoby z numerkiem 1.3
  227. mogâ  go  sobie  wczytaê  do  zwykîego  edytora  tekstowego  lub zastosowaê
  228. programik HyperText, który emuluje (naôladuje) AmigaGuide.
  229.   Pliku  tego  nie  musimy  kopiowaê  ale jeôli znamy jako tako angielski i
  230. chcielibyômy sië dowiedzieê czegoô wiëcej o tym co moûe nasz milusiïski, to
  231. radzë  sobie  ten plik poczytaê.  Oczywiôcie nie musimy czytaê wszystkiego,
  232. ale  na  poczâtku  warto przeczytaê wiëcej niû mniej, dla wprawy.  Po kilku
  233. takich czytaniach bëdziemy wiedzieli co moûna opuôciê, a co jest waûne.
  234.   Dla  mnie  najwaûniejsza  oczywiôcie  jest  wersja  programu.   Moûemy to
  235. odcyfrowaê  z fragmentu "Virus Checker Version Notes".  Okazuje sië, ûe tym
  236. razem  mamy  do czynienia z wersjâ 6.41 wydanâ w kwietniu 1994.  A wiëc nie
  237. jest  tak  úle.   Przy  okazji  czytam  co  sië  zmieniîo istotnego w samej
  238. obsîudze  programu.   Praktycznie nic sië nie zmieniîo.  Dodany zostaî plik
  239. VirusChecker.brain.   Plik ten moûe byê aktualizowany niezaleûnie od wersji
  240. programu  i  dziëki  temu  bëdziemy  mieli  "dostëp"  do  coraz to nowszych
  241. wirusów.
  242.   Tak  wiëc kontynuujemy instalacjë.  Zostaîy nam jeszcze pliki z dopiskiem
  243. .library.   Te  oczywiôcie  umieszczamy  w katalogu Libs:  dysku, na którym
  244. chcemy mieê VirusCheckera.  Copy RAM:VirusChecker /#?.library Libs:
  245.   teraz   warto   by   sië   dowiedzieê,  gdzie  powinniômy  umieôciê  plik
  246. VirusChecker.brain.   Plik  ten jest specyficzny i powinien byê umieszczony
  247. tam,  gdzie  tego  sobie  ûyczy  autor programu.  Moûna sië tego dowiedzieê
  248. przeglâdajâc  InstallVC.  Mamy tam odpowiedni fragment:  (set brain (exists
  249. "VirusChecker.brain"  (noreq))  )  (if  brain  (copylib  (prompt  "") (help
  250. @copylib-help) (source "VirusChecker.brain") (dest "L:") )
  251.   Jak  go  znaleúê?  Wczytaê plik InstallVC do zwykîego edytora i uruchomiê
  252. opcjë  (szukaj)  Search:   VirusChecker.brain.   Kaûdy edytor powinien mieê
  253. takâ opcjë.
  254.   Widzimy  tu dwie ciekawe informacje:  pierwsza mówi nam, ûe plikiem który
  255. kopiujemy  (- - úródîo) jest plik VirusChecker.brain, czyli ten o który nam
  256. chodzi.   Druga  mówi gdzie ma byê skopiowany (dest = destination - miejsce
  257. docelowe).   I tu go mamy.  Plik ten ma byê skopiowany do szuflady L:  Copy
  258. ram:      VirusChecker/VirusChecker.brain     L:      lub     Copy     ram:
  259. VirusChecker/#?brain#?
  260.   W  tym  drugim przypadku skopiuje sië nam przy okazji plik Brain.history.
  261. Polecam  trzymaê  ten  plik razem z programem VirusChecker.  Oczywiôcie nie
  262. jest on obowiâzkowy i tak samo jak AmigaGuide nie musi byê przechowywany na
  263. naszej dyskietce systemowej.  Warto go tak w ogóle gdzieô zachowaê.
  264.   Gdy   juû   mamy   wszystko  zainstalowane,  to  moûemy  sobie  uruchomiê
  265. VirusCheckera i ustawiê jego konfiguracjë tak jak nam to odpowiada.
  266.   Za  miesiâc  zajmiemy  sië  rozgryzaniem  dalszych  pozycji na SuperDisku
  267. No.39.
  268.